วันพฤหัสบดีที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2554

นิทานเรื่อง snow queen ราชินีหิมะ

นิทานเรื่อง "ราชินีหิมะ"

ในเมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง มีเด็กหญิงและเด็กชายวัยรุ่นที่เป็นเพื่อนรักกันมาตั้งแต่เล็ก
บ้านของเขาทั้งสองอยู่ติดกัน เปิดหน้าต่างทุกเช้าจะเห็นหน้ากันพอดี
ขณะนี้เป็นฤดูหนาว หิมะตกหนาคลุมทั่ว ผู้คนกล่าวขวัญกันถึงการผ่านมาของราชินีหิมะ แต่ยังไม่มีใครเคยได้พบเด็กชายใฝ่ฝันอยากพบกับพระองค์ เขาเป็นเด็กที่รักการผจญภัย แต่เด็กหญิงไม่ปรารถนาเช่นนั้น เพราะเกรงราชินีจะนำเขาแยกไปจากเธอ
วันหนึ่งขณะที่ทั้งสองเล่นสกีกันอยู่ที่ลานกว้าง ได้มีเศษกระจกปลิวมาเข้าตาของเด็กผู้ชาย เด็กผู้หญิงพยายามช่วย แต่เด็กผู้ชายไม่มีอาการเจ็บปวด และยังแสดงกิริยาผลักไสเธออีกด้วย
นับแต่วันนั้น เขาก็เปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นคนเย็นชา ไม่สนใจเธออีกเลย จนกระทั่งวันหนึ่งเมื่อเขาออกไปเล่นสกีคนเดียว....
สตรีแสนสวยน่าเกรงขามบังคับล้อเลื่อนบินผ่านเขาไป ระหว่างที่เขาตะลึงในความงามนั้น ราชินีก็นำเขาขึ้นไปนั่งข้างๆแล้ว
พ่อแม่ของเขาเศร้าโศกมาก เด็กหญิงตัดสินใจออกเดินทางไปนำเพื่อนของเธอกลับบ้าน
ระหว่างทางเธอต้องฝ่าพายุหิมะ และเรื่องราวแปลกๆมากมาย ได้พบและสนิทสนมกับลูกสาวนายโจร ถูกหน่วงเหนี่ยวให้อยู่เป็นเพื่อนโดยหญิงชราขี้เหงาที่แสนฉลาด ผู้ปราบกุหลาบหมดสวนเพื่อลวงความจริงเกี่ยวกับวันเวลา
แต่ในที่สุด เธอก็ได้พยายามจนถึงวังของราชินีหิมะ
ขณะนั้นในวังว่างเปล่า ราชินีไม่อยู่ เธอเดินเข้าไปข้างใน ลึกเข้าไปๆ จนเจอห้องกว้างแห่งหนึ่ง
อากาศในห้องนั้นเย็นมากกว่าห้องอื่นๆ เธอเดินไปๆจนพบเด็กชาย เพื่อนที่แสนรักของเธอ นั่งเหม่อลอยอยู่เพียงลำพัง
เธอเรียกชื่อของเขา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่รับรู้
หากเขาไม่ได้สติ เธอจะนำเขากลับไปได้อย่างไรกัน เด็กหญิงคิด
ความเย็นชาต้องแก้ด้วยความอบอุ่น ความว่างเปล่าต้องขจัดด้วยความรัก
เด็กหญิงคิดดังนั้นแล้ว จึงเข้าไปกอดเพื่อนของเธอเอาไว้ เป็นเวลานาน เธอเล่าเรื่องตั้งแต่สมัยเด็กๆของเธอและเขาไปเรื่อยๆ เล่าเรื่องหมู่บ้าน
เด็กหญิงรู้สึกหนาวเย็นขึ้นเรื่อยๆ เธอยังรู้สึกเมื่อยอีกด้วย แต่เธอก็ยังคงนั่งกอดเขาต่อไป
จนเวลาผ่านไปได้หลายชั่วโมง ความร้อนในตัวเด็กชายเป็นพลังขับให้เศษกระจกหลุดออกมา เขางุนงงมากเมื่อเห็นว่าเด็กหญิงนอนซบไหล่และกอดเขาอยู่
เขาปลุกเธอ และพากันหาทางกลับไปที่หมู่บ้าน
พวกเขากลับไปที่หมู่บ้านอย่างปลอดภัย และเป็นเพื่อนรักกันนานแสนนาน ทุกคนในหมู่บ้านดีใจมาก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น